1 συγκαλεσάμενος δὲ τοὺς δώδεκα ἔδωκεν αὐτοι̃ς δύναμιν καὶ ἐξουσίαν ἐπὶ πάντα τὰ δαιμόνια καὶ νόσους θεραπεύειν |
2 καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς κηρύσσειν τὴν βασιλείαν του̃ θεου̃ καὶ ἰα̃σθαι τοὺς ἀσθενει̃ς |
3 καὶ εἰ̃πεν πρòς αὐτούς μηδὲν αἴρετε εἰς τὴν ὁδόν μήτε ῥάβδον μήτε πήραν μήτε ἄρτον μήτε ἀργύριον μήτε ἀνὰ δύο χιτω̃νας ἔχειν |
4 καὶ εἰς ἣν ἂν οἰκίαν εἰσέλθητε ἐκει̃ μένετε καὶ ἐκει̃θεν ἐξέρχεσθε |
5 καὶ ὅσοι ἂν μὴ δέχωνται ὑμα̃ς ἐξερχόμενοι ἀπò τη̃ς πόλεως ἐκείνης τòν κονιορτòν ἀπò τω̃ν ποδω̃ν ὑμω̃ν ἀποτινάσσετε εἰς μαρτύριον ἐπ' αὐτούς |
6 ἐξερχόμενοι δὲ διήρχοντο κατὰ τὰς κώμας εὐαγγελιζόμενοι καὶ θεραπεύοντες πανταχου̃ |
7 ἤκουσεν δὲ ‘Ηρώ̨δης ὁ τετραάρχης τὰ γινόμενα πάντα καὶ διηπόρει διὰ τò λέγεσθαι ὑπό τινων ὅτι ’Ιωάννης ἠγέρθη ἐκ νεκρω̃ν |
8 ὑπό τινων δὲ ὅτι ’Ηλίας ἐφάνη ἄλλων δὲ ὅτι προφήτης τις τω̃ν ἀρχαίων ἀνέστη |
9 εἰ̃πεν δὲ ‘Ηρώ̨δης ’Ιωάννην ἐγὼ ἀπεκεφάλισα τίς δέ ἐστιν οὑ̃τος περὶ οὑ̃ ἀκούω τοιαυ̃τα καὶ ἐζήτει ἰδει̃ν αὐτόν |
10 καὶ ὑποστρέψαντες οἱ ἀπόστολοι διηγήσαντο αὐτω̨̃ ὅσα ἐποίησαν καὶ παραλαβὼν αὐτοὺς ὑπεχώρησεν κατ' ἰδίαν εἰς πόλιν καλουμένην Βηθσαϊδά |
11 οἱ δὲ ὄχλοι γνόντες ἠκολούθησαν αὐτω̨̃ καὶ ἀποδεξάμενος αὐτοὺς ἐλάλει αὐτοι̃ς περὶ τη̃ς βασιλείας του̃ θεου̃ καὶ τοὺς χρείαν ἔχοντας θεραπείας ἰα̃το |
12 ἡ δὲ ἡμέρα ἤρξατο κλίνειν προσελθόντες δὲ οἱ δώδεκα εἰ̃παν αὐτω̨̃ ἀπόλυσον τòν ὄχλον ἵνα πορευθέντες εἰς τὰς κύκλω̨ κώμας καὶ ἀγροὺς καταλύσωσιν καὶ εὕρωσιν ἐπισιτισμόν ὅτι ὡ̃δε ἐν ἐρήμω̨ τόπω̨ ἐσμέν |
13 εἰ̃πεν δὲ πρòς αὐτούς δότε αὐτοι̃ς ὑμει̃ς φαγει̃ν οἱ δὲ εἰ̃παν οὐκ εἰσὶν ἡμι̃ν πλει̃ον ἢ ἄρτοι πέντε καὶ ἰχθύες δύο εἰ μήτι πορευθέντες ἡμει̃ς ἀγοράσωμεν εἰς πάντα τòν λαòν του̃τον βρώματα |
14 ἠ̃σαν γὰρ ὡσεὶ ἄνδρες πεντακισχίλιοι εἰ̃πεν δὲ πρòς τοὺς μαθητὰς αὐτου̃ κατακλίνατε αὐτοὺς κλισίας ὡσεὶ ἀνὰ πεντήκοντα |
15 καὶ ἐποίησαν οὕτως καὶ κατέκλιναν ἅπαντας |
16 λαβὼν δὲ τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύας ἀναβλέψας εἰς τòν οὐρανòν εὐλόγησεν αὐτοὺς καὶ κατέκλασεν καὶ ἐδίδου τοι̃ς μαθηται̃ς παραθει̃ναι τω̨̃ ὄχλω̨ |
17 καὶ ἔφαγον καὶ ἐχορτάσθησαν πάντες καὶ ἤρθη τò περισσευ̃σαν αὐτοι̃ς κλασμάτων κόφινοι δώδεκα |
18 καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ εἰ̃ναι αὐτòν προσευχόμενον κατὰ μόνας συνη̃σαν αὐτω̨̃ οἱ μαθηταί καὶ ἐπηρώτησεν αὐτοὺς λέγων τίνα με λέγουσιν οἱ ὄχλοι εἰ̃ναι |
19 οἱ δὲ ἀποκριθέντες εἰ̃παν ’Ιωάννην τòν βαπτιστήν ἄλλοι δὲ ’Ηλίαν ἄλλοι δὲ ὅτι προφήτης τις τω̃ν ἀρχαίων ἀνέστη |
20 εἰ̃πεν δὲ αὐτοι̃ς ὑμει̃ς δὲ τίνα με λέγετε εἰ̃ναι Πέτρος δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν τòν Χριστòν του̃ θεου̃ |
21 ὁ δὲ ἐπιτιμήσας αὐτοι̃ς παρήγγειλεν μηδενὶ λέγειν του̃το |
22 εἰπὼν ὅτι δει̃ τòν υἱòν του̃ ἀνθρώπου πολλὰ παθει̃ν καὶ ἀποδοκιμασθη̃ναι ἀπò τω̃ν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων καὶ ἀποκτανθη̃ναι καὶ τη̨̃ τρίτη̨ ἡμέρα̨ ἐγερθη̃ναι |
23 ἔλεγεν δὲ πρòς πάντας εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἔρχεσθαι ἀρνησάσθω ἑαυτòν καὶ ἀράτω τòν σταυρòν αὐτου̃ καθ' ἡμέραν καὶ ἀκολουθείτω μοι |
24 ὃς γὰρ ἂν θέλη̨ τὴν ψυχὴν αὐτου̃ σω̃σαι ἀπολέσει αὐτήν ὃς δ' ἂν ἀπολέση̨ τὴν ψυχὴν αὐτου̃ ἕνεκεν ἐμου̃ οὑ̃τος σώσει αὐτήν |
25 τί γὰρ ὠφελει̃ται ἄνθρωπος κερδήσας τòν κόσμον ὅλον ἑαυτòν δὲ ἀπολέσας ἢ ζημιωθείς |
26 ὃς γὰρ ἂν ἐπαισχυνθη̨̃ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους του̃τον ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται ὅταν ἔλθη̨ ἐν τη̨̃ δόξη̨ αὐτου̃ καὶ του̃ πατρòς καὶ τω̃ν ἁγίων ἀγγέλων |
27 λέγω δὲ ὑμι̃ν ἀληθω̃ς εἰσίν τινες τω̃ν αὐτου̃ ἑστηκότων οἳ οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσιν τὴν βασιλείαν του̃ θεου̃ |
28 ἐγένετο δὲ μετὰ τοὺς λόγους τούτους ὡσεὶ ἡμέραι ὀκτὼ καὶ παραλαβὼν Πέτρον καὶ ’Ιωάννην καὶ ’Ιάκωβον ἀνέβη εἰς τò ὄρος προσεύξασθαι |
29 καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ προσεύχεσθαι αὐτòν τò εἰ̃δος του̃ προσώπου αὐτου̃ ἕτερον καὶ ὁ ἱματισμòς αὐτου̃ λευκòς ἐξαστράπτων |
30 καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο συνελάλουν αὐτω̨̃ οἵτινες ἠ̃σαν Μωϋση̃ς καὶ ’Ηλίας |
31 οἳ ὀφθέντες ἐν δόξη̨ ἔλεγον τὴν ἔξοδον αὐτου̃ ἣν ἤμελλεν πληρου̃ν ἐν ’Ιερουσαλήμ |
32 ὁ δὲ Πέτρος καὶ οἱ σὺν αὐτω̨̃ ἠ̃σαν βεβαρημένοι ὕπνω̨ διαγρηγορήσαντες δὲ εἰ̃δον τὴν δόξαν αὐτου̃ καὶ τοὺς δύο ἄνδρας τοὺς συνεστω̃τας αὐτω̨̃ |
33 καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ διαχωρίζεσθαι αὐτοὺς ἀπ' αὐτου̃ εἰ̃πεν ὁ Πέτρος πρòς τòν ’Ιησου̃ν ἐπιστάτα καλόν ἐστιν ἡμα̃ς ὡ̃δε εἰ̃ναι καὶ ποιήσωμεν σκηνὰς τρει̃ς μίαν σοὶ καὶ μίαν Μωϋσει̃ καὶ μίαν ’Ηλία̨ μὴ εἰδὼς ὃ λέγει |
34 ταυ̃τα δὲ αὐτου̃ λέγοντος ἐγένετο νεφέλη καὶ ἐπεσκίαζεν αὐτούς ἐφοβήθησαν δὲ ἐν τω̨̃ εἰσελθει̃ν αὐτοὺς εἰς τὴν νεφέλην |
35 καὶ φωνὴ ἐγένετο ἐκ τη̃ς νεφέλης λέγουσα οὑ̃τός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἐκλελεγμένος αὐτου̃ ἀκούετε |
36 καὶ ἐν τω̨̃ γενέσθαι τὴν φωνὴν εὑρέθη ’Ιησου̃ς μόνος καὶ αὐτοὶ ἐσίγησαν καὶ οὐδενὶ ἀπήγγειλαν ἐν ἐκείναις ται̃ς ἡμέραις οὐδὲν ὡ̃ν ἑώρακαν |
37 ἐγένετο δὲ τη̨̃ ἑξη̃ς ἡμέρα̨ κατελθόντων αὐτω̃ν ἀπò του̃ ὄρους συνήντησεν αὐτω̨̃ ὄχλος πολύς |
38 καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἀπò του̃ ὄχλου ἐβόησεν λέγων διδάσκαλε δέομαί σου ἐπιβλέψαι ἐπὶ τòν υἱόν μου ὅτι μονογενής μοί ἐστιν |
39 καὶ ἰδοὺ πνευ̃μα λαμβάνει αὐτόν καὶ ἐξαίφνης κράζει καὶ σπαράσσει αὐτòν μετὰ ἀφρου̃ καὶ μόγις ἀποχωρει̃ ἀπ' αὐτου̃ συντρι̃βον αὐτόν |
40 καὶ ἐδεήθην τω̃ν μαθητω̃ν σου ἵνα ἐκβάλωσιν αὐτό καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν |
41 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν ὠ̃ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη ἕως πότε ἔσομαι πρòς ὑμα̃ς καὶ ἀνέξομαι ὑμω̃ν προσάγαγε ὡ̃δε τòν υἱόν σου |
42 ἔτι δὲ προσερχομένου αὐτου̃ ἔρρηξεν αὐτòν τò δαιμόνιον καὶ συνεσπάραξεν ἐπετίμησεν δὲ ὁ ’Ιησου̃ς τω̨̃ πνεύματι τω̨̃ ἀκαθάρτω̨ καὶ ἰάσατο τòν παι̃δα καὶ ἀπέδωκεν αὐτòν τω̨̃ πατρὶ αὐτου̃ |
43 ἐξεπλήσσοντο δὲ πάντες ἐπὶ τη̨̃ μεγαλειότητι του̃ θεου̃ πάντων δὲ θαυμαζόντων ἐπὶ πα̃σιν οἱ̃ς ἐποίει εἰ̃πεν πρòς τοὺς μαθητὰς αὐτου̃ |
44 θέσθε ὑμει̃ς εἰς τὰ ὠ̃τα ὑμω̃ν τοὺς λόγους τούτους ὁ γὰρ υἱòς του̃ ἀνθρώπου μέλλει παραδίδοσθαι εἰς χει̃ρας ἀνθρώπων |
45 οἱ δὲ ἠγνόουν τò ῥη̃μα του̃το καὶ ἠ̃ν παρακεκαλυμμένον ἀπ' αὐτω̃ν ἵνα μὴ αἴσθωνται αὐτό καὶ ἐφοβου̃ντο ἐρωτη̃σαι αὐτòν περὶ του̃ ῥήματος τούτου |
46 εἰση̃λθεν δὲ διαλογισμòς ἐν αὐτοι̃ς τò τίς ἂν εἴη μείζων αὐτω̃ν |
47 ὁ δὲ ’Ιησου̃ς εἰδὼς τòν διαλογισμòν τη̃ς καρδίας αὐτω̃ν ἐπιλαβόμενος παιδίον ἔστησεν αὐτò παρ' ἑαυτω̨̃ |
48 καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὃς ἐὰν δέξηται του̃το τò παιδίον ἐπὶ τω̨̃ ὀνόματί μου ἐμὲ δέχεται καὶ ὃς ἂν ἐμὲ δέξηται δέχεται τòν ἀποστείλαντά με ὁ γὰρ μικρότερος ἐν πα̃σιν ὑμι̃ν ὑπάρχων οὑ̃τός ἐστιν μέγας |
49 ἀποκριθεὶς δὲ ’Ιωάννης εἰ̃πεν ἐπιστάτα εἴδομέν τινα ἐν τω̨̃ ὀνόματί σου ἐκβάλλοντα δαιμόνια καὶ ἐκωλύομεν αὐτòν ὅτι οὐκ ἀκολουθει̃ μεθ' ἡμω̃ν |
50 εἰ̃πεν δὲ πρòς αὐτòν ὁ ’Ιησου̃ς μὴ κωλύετε ὃς γὰρ οὐκ ἔστιν καθ' ὑμω̃ν ὑπὲρ ὑμω̃ν ἐστιν |
51 ἐγένετο δὲ ἐν τω̨̃ συμπληρου̃σθαι τὰς ἡμέρας τη̃ς ἀναλήμψεως αὐτου̃ καὶ αὐτòς τò πρόσωπον ἐστήρισεν του̃ πορεύεσθαι εἰς ’Ιερουσαλήμ |
52 καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλους πρò προσώπου αὐτου̃ καὶ πορευθέντες εἰση̃λθον εἰς κώμην Σαμαριτω̃ν ὡς ἑτοιμάσαι αὐτω̨̃ |
53 καὶ οὐκ ἐδέξαντο αὐτόν ὅτι τò πρόσωπον αὐτου̃ ἠ̃ν πορευόμενον εἰς ’Ιερουσαλήμ |
54 ἰδόντες δὲ οἱ μαθηταὶ ’Ιάκωβος καὶ ’Ιωάννης εἰ̃παν κύριε θέλεις εἴπωμεν πυ̃ρ καταβη̃ναι ἀπò του̃ οὐρανου̃ καὶ ἀναλω̃σαι αὐτούς |
55 στραφεὶς δὲ ἐπετίμησεν αὐτοι̃ς |
56 καὶ ἐπορεύθησαν εἰς ἑτέραν κώμην |
57 καὶ πορευομένων αὐτω̃ν ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ εἰ̃πέν τις πρòς αὐτόν ἀκολουθήσω σοι ὅπου ἐὰν ἀπέρχη̨ |
58 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς αἱ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσιν καὶ τὰ πετεινὰ του̃ οὐρανου̃ κατασκηνώσεις ὁ δὲ υἱòς του̃ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει που̃ τὴν κεφαλὴν κλίνη̨ |
59 εἰ̃πεν δὲ πρòς ἕτερον ἀκολούθει μοι ὁ δὲ εἰ̃πεν κύριε ἐπίτρεψόν μοι ἀπελθόντι πρω̃τον θάψαι τòν πατέρα μου |
60 εἰ̃πεν δὲ αὐτω̨̃ ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτω̃ν νεκρούς σὺ δὲ ἀπελθὼν διάγγελλε τὴν βασιλείαν του̃ θεου̃ |
61 εἰ̃πεν δὲ καὶ ἕτερος ἀκολουθήσω σοι κύριε πρω̃τον δὲ ἐπίτρεψόν μοι ἀποτάξασθαι τοι̃ς εἰς τòν οἰ̃κόν μου |
62 εἰ̃πεν δὲ πρòς αὐτòν ὁ ’Ιησου̃ς οὐδεὶς ἐπιβαλὼν τὴν χει̃ρα ἐπ' ἄροτρον καὶ βλέπων εἰς τὰ ὀπίσω εὔθετός ἐστιν τη̨̃ βασιλεία̨ του̃ θεου̃ |