1 Precatio. Moysis viri Dei.
Domine, refugium factus es nobis
a generatione in generationem. |
2 Priusquam montes nascerentur, aut gigneretur terra et orbis,
a saeculo et usque in saeculum tu es Deus. |
3 Reducis hominem in pulverem;
et dixisti: “ Revertimini, filii hominum ”. |
4 Quoniam mille anni ante oculos tuos
tamquam dies hesterna, quae praeteriit,
et custodia in nocte. |
5 Auferes eos, somnium erunt: |
6 mane sicut herba succrescens,
mane floret et crescit,
vespere decidit et arescit. |
7 Quia defecimus in ira tua
et in furore tuo turbati sumus. |
8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo,
occulta nostra in illuminatione vultus tui. |
9 Quoniam omnes dies nostri evanuerunt in ira tua,
consumpsimus ut suspirium annos nostros. |
10 Dies annorum nostrorum sunt septuaginta anni
aut in valentibus octoginta anni,
et maior pars eorum labor et dolor,
quoniam cito transeunt, et avolamus. |
11 Quis novit potestatem irae tuae
et secundum timorem tuum indignationem tuam? |
12 Dinumerare dies nostros sic doce nos, ut inducamus cor ad sapientiam. |
13 Convertere, Domine, usquequo?
Et deprecabilis esto super servos tuos. |
14 Reple nos mane misericordia tua,
et exsultabimus et delectabimur omnibus diebus nostris. |
15 Laetifica nos pro diebus, quibus nos humiliasti,
pro annis, quibus vidimus mala. |
16 Appareat servis tuis opus tuum,
et decor tuus filiis eorum. |
17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos,
et opera manuum nostrarum confirma super nos
et opus manuum nostrarum confirma.
|
