1 Deus ultionum, Domine,
Deus ultionum, effulge. |
2 Exaltare, qui iudicas terram,
redde retributionem superbis. |
3 Usquequo peccatores, Domine,
usquequo peccatores exsultabunt? |
4 Effabuntur et loquentur proterva,
gloriabuntur omnes, qui operantur iniquitatem. - |
5 Populum tuum, Domine, humiliant
et hereditatem tuam vexant. |
6 Viduam et advenam interficiunt
et pupillos occidunt. |
7 Et dixerunt: “ Non videbit Dominus,
nec intelleget Deus Iacob ”. |
8 Intellegite, insipientes in populo;
et stulti, quando sapietis? |
9 Qui plantavit aurem, non audiet,
aut qui finxit oculum, non respiciet? |
10 Qui corripit gentes, non arguet,
qui docet hominem scientiam? |
11 Dominus scit cogitationes hominum,
quoniam vanae sunt. |
12 Beatus homo, quem tu erudieris, Domine,
et de lege tua docueris eum, |
13 ut mitiges ei a diebus malis,
donec fodiatur peccatori fovea. |
14 Quia non repellet Dominus plebem suam
et hereditatem suam non derelinquet. |
15 Quia ad iustitiam revertetur iudicium,
et sequentur illam omnes, qui recto sunt corde. |
16 Quis consurget mihi adversus malignantes,
aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem? |
17 Nisi quia Dominus adiuvit me,
paulo minus habitasset in loco silentii anima mea. |
18 Si dicebam: “ Motus est pes meus ”, misericordia tua, Domine, sustentabat me. |
19 In multitudine sollicitudinum mearum in corde meo,
consolationes tuae laetificaverunt animam meam. |
20 Numquid sociabitur tibi sedes iniquitatis,
quae fingit molestiam contra praeceptum? |
21 Irruunt in animam iusti
et sanguinem innocentem condemnant. |
22 Et factus est mihi Dominus in praesidium,
et Deus meus in rupem refugii mei; |
23 et reddet illis iniquitatem ipsorum
et in malitia eorum disperdet eos, |
24 disperdet illos Dominus Deus noster.
|
