1 De filiis.
Qui diligit filium suum, assi duat illi flagella,
ut laetetur in novissimo suo. |
2 Qui docet filium suum, fructum habebit in illo
et in medio domesticorum in illo gloriabitur. |
3 Qui docet filium suum, in zelum mittet inimicum
et in medio amicorum gloriabitur in illo. |
4 Mortuus est pater eius et quasi non est mortuus:
similem enim reliquit sibi post se. |
5 In vita sua vidit et laetatus est in illo,
in obitu suo non est contristatus.
Nec confusus est coram inimicis: |
6 reliquit enim defensorem domus contra inimicos
et amicis reddentem gratiam. |
7 Qui blanditur filio, colligabit vulnera eius,
et super omnem vocem turbabuntur viscera sua. |
8 Equus indomitus evadit durus,
et filius remissus evadet praeceps. |
9 Lacta filium, et paventem te faciet;
lude cum eo, et contristabit te. |
10 Non corrideas illi, ne doleas,
et in novissimo obstupescent dentes tui. |
11 Non des illi potestatem in iuventute
et ne despicias errata illius. |
12 Curva cervicem eius in iuventute
et tunde latera eius, dum infans est,
ne forte induret et non credat tibi,
et erit tibi ab illo dolor animae. |
13 Doce filium tuum et operare in illo,
ne in turpitudinem illius offendas. |
14 Melior est pauper sanus et fortis viribus
quam dives imbecillis et flagellatus in carne sua. |
15 Salus carnis melior est omni auro et argento,
et spiritus validus quam census immensus. |
16 Non est census super censum salutis corporis,
et non est oblectatio super cordis gaudium. |
17 Melior est mors quam vita amara,
et requies aeterna quam languor perseverans. |
18 Bona effusa in ore clauso
quasi appositiones epularum circumpositae sepulcro. |
19 Quid proderit libatio idolo?
Nec enim manducabit nec odorabitur: |
20 sic qui effugatur a Domino
portans mercedes iniquitatis, |
21 videns oculis et ingemiscens
sicut spado complectens virginem et suspirans. |
22 Tristitiam non des animae tuae
et non affligas temetipsum in consilio tuo. |
23 Iucunditas cordis haec est vita hominis
et thesaurus sine defectione sanctitatis,
et exsultatio viri est longaevitas. |
24 Indulge animae tuae et consolare cor tuum
et tristitiam longe repelle a te. |
25 Multos enim occidit tristitia,
et non est utilitas in illa; |
26 zelus et iracundia minuunt dies,
et ante tempus senectam adducet cogitatus. |
27 Splendidum cor et bonum in epulis est;
epulae enim illius diligenter fiunt.
|
