1 Debemus autem nos fir miores imbecillitates infir morum sustinere et non nobis placere. |
2 Unusquisque nostrum proximo placeat in bonum ad aedificationem; |
3 etenim Christus non sibi placuit, sed sicut scriptum est: “ Improperia improperantium tibi ceciderunt super me ”. |
4 Quaecumque enim antea scripta sunt, ad nostram doctrinam scripta sunt, ut per patientiam et consolationem Scripturarum spem habeamus. |
5 Deus autem patientiae et solacii det vobis idipsum sapere in alterutrum secundum Christum Iesum, |
6 ut unanimes uno ore glorificetis Deum et Patrem Domini nostri Iesu Christi. |
7 Propter quod suscipite invicem, sicut et Christus suscepit vos, in gloriam Dei. |
8 Dico enim Christum ministrum fuisse circumcisionis propter veritatem Dei ad confirmandas promissiones patrum; |
9 gentes autem propter misericordiam glorificare Deum, sicut scriptum est:
“ Propter hoc confitebor tibi in gentibus et nomini tuo cantabo ”. |
10 Et iterum dicit: “ Laetamini, gentes, cum plebe eius ”. |
11 Et iterum:
“ Laudate, omnes gentes, Dominum,
et magnificent eum omnes populi ”. |
12 Et rursus Isaias ait:
“ Erit radix Iesse,
et qui exsurget regere gentes:
in eo gentes sperabunt ”. |
13 Deus autem spei repleat vos omni gaudio et pace in credendo, ut abundetis in spe in virtute Spiritus Sancti. |
14 Certus sum autem, fratres mei, et ego ipse de vobis, quoniam et ipsi pleni estis bonitate, repleti omni scientia, ita ut possitis et alterutrum monere. |
15 Audacius autem scripsi vobis ex parte, tamquam in memoriam vos reducens propter gratiam, quae data est mihi a Deo, |
16 ut sim minister Christi Iesu ad gentes, consecrans evangelium Dei, ut fiat oblatio gentium accepta, sanctificata in Spiritu Sancto. |
17 Habeo igitur gloriationem in Christo Iesu ad Deum; |
18 non enim audebo aliquid loqui eorum, quae per me non effecit Christus in oboedientiam gentium, verbo et factis, |
19 in virtute signorum et prodigiorum, in virtute Spiritus, ita ut ab Ierusalem et per circuitum usque in Illyricum repleverim evangelium Christi, |
20 sic autem contendens praedicare evangelium, non ubi nominatus est Christus, ne super alienum fundamentum aedificarem, |
21 sed sicut scriptum est:
“ Quibus non est annuntiatum de eo, videbunt;
et, qui non audierunt, intellegent ”. |
22 Propter quod et impediebar plurimum venire ad vos; |
23 nunc vero ulterius locum non habens in his regionibus, cupiditatem autem habens veniendi ad vos ex multis iam annis, |
24 cum in Hispaniam proficisci coepero, spero enim quod praeteriens videam vos et a vobis deducar illuc, si vobis primum ex parte fruitus fuero. |
25 Nunc autem proficiscor in Ierusalem ministrare sanctis; |
26 probaverunt enim Macedonia et Achaia communicationem aliquam facere in pauperes sanctorum, qui sunt in Ierusalem. |
27 Placuit enim eis, et debitores sunt eorum; nam si spiritalibus eorum communicaverunt gentes, debent et in carnalibus ministrare eis. |
28 Hoc igitur cum consummavero et assignavero eis fructum hunc, proficiscar per vos in Hispaniam; |
29 scio autem quoniam veniens ad vos, in abundantia benedictionis Christi veniam. |
30 Obsecro autem vos, fratres, per Dominum nostrum Iesum Christum et per caritatem Spiritus, ut concertemini mecum in orationibus pro me ad Deum, |
31 ut liberer ab infidelibus, qui sunt in Iudaea, et ministerium meum pro Ierusalem acceptum sit sanctis, |
32 ut veniens ad vos in gaudio per voluntatem Dei refrigerer vobiscum. |
33 Deus autem pacis sit cum omnibus vobis. Amen.
|
