|
2 πάντα τὰ ἔργα του̃ ταπεινου̃ φανερὰ παρὰ τω̨̃ θεω̨̃ οἱ δὲ ἀσεβει̃ς ἐν ἡμέρα̨ κακη̨̃ ὀλου̃νται |
|
|
5 ἀκάθαρτος παρὰ θεω̨̃ πα̃ς ὑψηλοκάρδιος χειρὶ δὲ χει̃ρας ἐμβαλὼν ἀδίκως οὐκ ἀθω̨ωθήσεται |
|
7 ἀρχὴ ὁδου̃ ἀγαθη̃ς τὸ ποιει̃ν τὰ δίκαια δεκτὰ δὲ παρὰ θεω̨̃ μα̃λλον ἢ θύειν θυσίας |
8 ὁ ζητω̃ν τὸν κύριον εὑρήσει γνω̃σιν μετὰ δικαιοσύνης οἱ δὲ ὀρθω̃ς ζητου̃ντες αὐτὸν εὑρήσουσιν εἰρήνην |
9 πάντα τὰ ἔργα του̃ κυρίου μετὰ δικαιοσύνης φυλάσσεται δὲ ὁ ἀσεβὴς εἰς ἡμέραν κακήν |
10 μαντει̃ον ἐπὶ χείλεσιν βασιλέως ἐν δὲ κρίσει οὐ μὴ πλανηθη̨̃ τὸ στόμα αὐτου̃ |
11 ῥοπὴ ζυγου̃ δικαιοσύνη παρὰ κυρίω̨ τὰ δὲ ἔργα αὐτου̃ στάθμια δίκαια |
12 βδέλυγμα βασιλει̃ ὁ ποιω̃ν κακά μετὰ γὰρ δικαιοσύνης ἑτοιμάζεται θρόνος ἀρχη̃ς |
13 δεκτὰ βασιλει̃ χείλη δίκαια λόγους δὲ ὀρθοὺς ἀγαπα̨̃ |
14 θυμὸς βασιλέως ἄγγελος θανάτου ἀνὴρ δὲ σοφὸς ἐξιλάσεται αὐτόν |
15 ἐν φωτὶ ζωη̃ς υἱὸς βασιλέως οἱ δὲ προσδεκτοὶ αὐτω̨̃ ὥσπερ νέφος ὄψιμον |
16 νοσσιαὶ σοφίας αἱρετώτεραι χρυσίου νοσσιαὶ δὲ φρονήσεως αἱρετώτεραι ὑπὲρ ἀργύριον |
17 τρίβοι ζωη̃ς ἐκκλίνουσιν ἀπὸ κακω̃ν μη̃κος δὲ βίου ὁδοὶ δικαιοσύνης ὁ δεχόμενος παιδείαν ἐν ἀγαθοι̃ς ἔσται ὁ δὲ φυλάσσων ἐλέγχους σοφισθήσεται ὃς φυλάσσει τὰς ἑαυτου̃ ὁδούς τηρει̃ τὴν ἑαυτου̃ ψυχήν ἀγαπω̃ν δὲ ζωὴν αὐτου̃ φείσεται στόματος αὐτου̃ |
18 πρὸ συντριβη̃ς ἡγει̃ται ὕβρις πρὸ δὲ πτώματος κακοφροσύνη |
19 κρείσσων πραΰθυμος μετὰ ταπεινώσεως ἢ ὃς διαιρει̃ται σκυ̃λα μετὰ ὑβριστω̃ν |
20 συνετὸς ἐν πράγμασιν εὑρετὴς ἀγαθω̃ν πεποιθὼς δὲ ἐπὶ θεω̨̃ μακαριστός |
21 τοὺς σοφοὺς καὶ συνετοὺς φαύλους καλου̃σιν οἱ δὲ γλυκει̃ς ἐν λόγω̨ πλείονα ἀκούσονται |
22 πηγὴ ζωη̃ς ἔννοια τοι̃ς κεκτημένοις παιδεία δὲ ἀφρόνων κακή |
23 καρδία σοφου̃ νοήσει τὰ ἀπὸ του̃ ἰδίου στόματος ἐπὶ δὲ χείλεσιν φορέσει ἐπιγνωμοσύνην |
24 κηρία μέλιτος λόγοι καλοί γλύκασμα δὲ αὐτω̃ν ἴασις ψυχη̃ς |
25 εἰσὶν ὁδοὶ δοκου̃σαι εἰ̃ναι ὀρθαὶ ἀνδρί τὰ μέντοι τελευται̃α αὐτω̃ν βλέπει εἰς πυθμένα ἅ̨δου |
26 ἀνὴρ ἐν πόνοις πονει̃ ἑαυτω̨̃ καὶ ἐκβιάζεται ἑαυτου̃ τὴν ἀπώλειαν ὁ μέντοι σκολιὸς ἐπὶ τω̨̃ ἑαυτου̃ στόματι φορει̃ τὴν ἀπώλειαν |
27 ἀνὴρ ἄφρων ὀρύσσει ἑαυτω̨̃ κακά ἐπὶ δὲ τω̃ν ἑαυτου̃ χειλέων θησαυρίζει πυ̃ρ |
28 ἀνὴρ σκολιὸς διαπέμπεται κακὰ καὶ λαμπτη̃ρα δόλου πυρσεύει κακοι̃ς καὶ διαχωρίζει φίλους |
29 ἀνὴρ παράνομος ἀποπειρα̃ται φίλων καὶ ἀπάγει αὐτοὺς ὁδοὺς οὐκ ἀγαθάς |
30 στηρίζων ὀφθαλμοὺς αὐτου̃ λογίζεται διεστραμμένα ὁρίζει δὲ τοι̃ς χείλεσιν αὐτου̃ πάντα τὰ κακά οὑ̃τος κάμινός ἐστιν κακίας |
31 στέφανος καυχήσεως γη̃ρας ἐν δὲ ὁδοι̃ς δικαιοσύνης εὑρίσκεται |
32 κρείσσων ἀνὴρ μακρόθυμος ἰσχυρου̃ ὁ δὲ κρατω̃ν ὀργη̃ς κρείσσων καταλαμβανομένου πόλιν |
33 εἰς κόλπους ἐπέρχεται πάντα τοι̃ς ἀδίκοις παρὰ δὲ κυρίου πάντα τὰ δίκαια |